«Το Χριστουγεννιάτικο έθιμο του καραβιού»

Οι Έλληνες καθώς ήταν ναυτικός λαός και λάτρεις των θαλασσινών ταξιδιών από την αρχαιότητα, δεν ήταν διόλου τυχαίο να θέλουν να στολίσουν και να βιώσουν στη Χριστουγεννιάτικη περίοδο με στοιχεία που θα τους θύμιζε την ύπαρξη της θάλασσας.

Τα καράβια μικρά ή μεγάλα ήταν η γλυκιά ή πικρή θύμηση της απεραντοσύνης του ωκεανού που χρόνια στην αγκαλιά του οι Έλληνες θαλασσινοί ταξίδευαν. Κάθε ναυτική οικογένεια είχε έστω και ένα καραβάκι χειροποίητο χαρισμένο στα παιδιά της ως δώρο, κατασκευασμένο από τους καπεταναίους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά έφτιαχναν καραβάκια θέλοντας με τον τρόπο αυτό να δηλώσουν την επιθυμία τους για αλαργινά ταξίδια, όπως επίσης τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα τα έλεγαν κρατώντας τα καραβάκια.

Αυτά τα περίτεχνα, χειροποίητα, παραδοσιακά καραβάκια για πολλούς αιώνες τα στόλιζαν για τα Χριστούγεννα. Ήταν το σύμβολο για μια καλύτερη ζωή και στη στεριά και στη θάλασσα, καθώς ήταν πολλά τα τάματα των ναυτικών οικογενειών σε Αγίους και στη Μεγαλόχαρη Παναγία μας για «καλές θάλασσες».

Το έλατο ως Χριστουγεννιάτικο έθιμο πρωτοεμφανίστηκε το 1833 στα ανάκτορα του Ναυπλίου από τον βασιλιά Όθωνα. Όμως, το παραδοσιακό καραβάκι δεν κατάφερε να το εκτοπίσει το έλατο, καθώς ακόμα και σήμερα το έθιμο αυτό συνεχίζει να έχει σημαντική υπόσταση στα Χριστουγεννιάτικα δρώμενα της πατρίδας μας.

Καλά Χριστούγεννα.

Ξιάρχου Σταματίνα